Sık Sorulan Sorular

Dünya sağlık örgütüne göre fizyoterapist, insanlardaki motor fonksiyonları restore etmek veya geliştirmek, hareket kabiliyetini artırmak, ağrılı durumların tedavisini gerçekleştirmek ve yaralanma hastalık veya diğer bozukluk durumlarının getirebileceği fiziksel problemleri tedavi etmek veya önlemek için değerlendirme yapan rehabilitasyon programını planlayan ve uygulayan kişilerdir.

Fizyoterapist ve konsültan fiziatri uzman hekimi.

Fizyoterapist ve hekim değerlendirmesiyle belirleniyor.

Hastanın ihtiyacına göre elektro terapi cihazları, ultrason, sıcak-soğuk kompres, tilt table, yürümeye yardımcı cihazlar, egzersiz malzemeleri.

Seans süresi ve sıklığı hastanın ihtiyacına ve egzersiz potansiyeline göre belirlenir.

Evet alabilir. Uzun süreli yatma durumunda oluşabilecek dekübit yaralarını önlemek, periferik dolaşımı desteklemek ve eklem hareket açıklığını korumak gibi birçok endikasyonu vardır.

Özel fizyoterapi salonunda ya da hastanın odasında uygulanır.

Akut medikal tedavi sonrası hastanın genel durumu stabilize olduktan sonra primer hekimine danışılarak rehabilitasyon başlanır.

Gerontoloji çeşitli bilimlerin perspektiflerini göz önüne alarak yaşlanma ve yaşlılığı inceleyen ve yapılandıran multidisipiliner bir bilim dalıdır.
Gerontolog, bireyin yaşlanma sürecini iyileştirecek çalışmalar yürütür ve bireye daha yaşlanmadan, yaş almaya devam ettiği her dönemde rehberlik eder.Bunun yanında, yaşlıyı anlamak ve sorunlarına çözüm aramak için eğitim görmüş gerontolog, yaşlı ile birebir iletişim içerisindedir. Bazen sorunlar, aile bireylerinin tarif ettiğinden daha farklı olabilir. Bu noktada gerontolog, yaşlının yaşadığı problemleri yine kendisinden dinler ve birlikte çözüm yolları ararlar. Çalıştığı her yaşlıyı ‘farklı bir birey’ olarak kabul edip, yine bireyin kendisine özel çözüm yolları üretir. Kişiye özel psikososyal tedavi yöntemlerini, bilişsel rehabilite uygulamalarını, yaşlanma danışmanlığını gerçekleştirir.

Hayır her unutkanlık demans değildir. Genç insanlarla karşılaştırıldığında yaşlı bireylerin, zamana dayalı kognitif fonksiyon değerlendirmelerinde işlem ve reaksiyon hızları daha yavaş olmaktadır. Bu durum yaşlanmanın getirdiği hafif dereceli bir bozukluk ise, kişi geç de olsa o bilgiyi hatırlar. Öğrenme yetisi bozulmamıştır. Hafızayla ilgili bu yavaşlama ilerleyici değildir, zamanla artma eğilimi göstermez. Bir unutkanlığın demans sendromuna ait bir bulgu olabilmesi için, kognitif alanlardan (öğrenme, bellek, oryantasyon, dil fonksiyonları ve kişilik) en az birindeki bozulmanın unutkanlığa eşlik etmesi gerekmektedir. Hafif kognitif bozukluk normal unutkanlık ve demans arasındaki bir tablodur.

• İskemik kalp hastalıkları
• Hipertansiyon
• Serebro-vasküler hastalıklar
• Diyabet
• Kanserler
• KOAH (Kronik obstrüktif akciğer hastalığı)
• Alt solunum yolu hastalıkları
• Alzheimer ve diğer demans(bunama) türleri
• Görme ve işitme yetersizliği
• Katarakt
• Ortopedik sorunlar
• Düşmeler, Kazalar
• Bilişsel yetersizlik
• Hareketsizlik
• Dengesizlik
• İdrar gaita tutamama
• Uykusuzluk
• Tanı ve tedavi girişimlerinden kaynaklanan sorunlar

Hastalığın nedeni henüz tam olarak bilinmemekle birlikte, oluşumunda yaş, ailesel yatkınlık, genetik ve kromozomal bozukluklar, metabolik bozukluklar ve virüsler gibi değişik faktörlerin rol oynadığı bilinmektedir. Alzheimer Hastalığı çoğunlukla ailevi olmayıp sporadik(genlerimizin karmaşık bileşiminin, çevremizin ve yaşam tarzımızın etkisi ile gelişmesi) olarak tanımlanır. Ailesel Alzheimer oranı %5’ten az iken Sporadik Alzheimer Hastalığı %95’ten fazla görülmektedir. Birinci derecede en büyük risk faktörü ileri yaştır.

Hasta ve hasta yakınlarına bakım, psikolojik ve sağlıklı yaşlanma amaçlı müdahaleler uygulama, güçsüz yanları dengeleme ve güçlü yanları teşvik edici rehabilitasyon planları düzenleme, personele süpervizyon hizmetleri gerçekleştirme.

Demans hastalarının hastalık evrelerine ve kişilik özelliklerine göre iş uğraşı terapileri, sanatsal ve zihinsel aktivite uygulamaları, bilişsel rehabilite uygulamaları gerçekleştiriyoruz.

Aile üyelerine sağlıklı yaşlanma, demans ve türleri, yaşlı psikolojisi, kuşaklararası ilişkiler, bakım veren yüküyle ilgili danışmanlık ve psikososyal destek hizmetleri veriyoruz.

Yatağa bağımlı hastalar için kişiye özel olarak ruh sağlığını iyileştirici, el göz koordinasyonunu geliştirici, zihinsel aktifliğini artırıcı etkinlik ve terapi yöntemleri uyguluyoruz.

İştah azalması, disfaji (yutma güçlüğü), ya da yemek yemeye engel olan herhangi bir operasyon geçiren bir hasta ya da kronik hastalığı olan bir kişi günlük beslenme gereksinimleri doğal yollardan sağlanmayabilir. Bu durumunda kişiye dışarıdan beslenme sağlanmasına ‘Enteral Beslenme’ denir.

Enteral beslenme;
– Hastanın Yaşı,
– Altta Yatan Hastalık,
– Beslenme Durumu,
– Beslenme Gereksinimi,
– Enteral Beslenme Yolu ve gastrointestinel kanalın durumu gözeterek planlanır.

Oral yolla (ağız yoluyla) veya Tüp yoluyla planlanabilir. Hastanın tolere edebileceği taktirde ilk tercih edilecek yöntem oral yoldur. Kişinin beslenmesine ek kalori olarak uygun kaloride sevdiği aromalı oral enteral ürünler ile beslenmeye takviye yapılır.

Tüple beslenme
a) Nazal Yol:
Nazogastrik Tüp: Beslenme tüpü burun içinden, yutaktan ve yemek borusundan geçer ve midede son bulur.
Nazoduodenal / Nazojejunal Tüp: Beslenme tüpü burun, boğaz ve özofagustan geçer, mideden devam eder ve ince bağırsakta sonlanır.

b) Cerrahi Gastrostomi yol:
Endoskopi, laparoskopi veya cerrahi bir yöntemle beslenme tüpünün karın üzerinden cilt yoluyla mideye yerleştirilmesidir.

c) Cerrahi Jejunostomi yol:
Endoskopi, laparoskopi veya cerrahi bir yöntemle beslenme tüpünün karın üzerinden cilt yoluyla jejunuma (ince bağırsağın ikinci kısmı) yerleştirilmesidir.

d) Perkütan endoskopik Gastrostomi (PEG) ile Enteral Beslenme:
Perkütan kelime anlamı olarak cilt üzerinden, deri yoluyla anlamına gelir. Perkütan endoskopik gastrostomi (PEG), ağızdan yeterli besin alınamayan durumlarda deri üzerinden, endoskopi eşliğinde mideye beslenme tüpü yerleştirilmesidir.

Hastanın beslenme ihtiyacı olduğuna beslenme durum değerlendirme testleri ile karar verilir. Bu testlerden bazıları NRS 2002, MUST, SGA, PG_SGA, NRI, MNA ’ dir. Hastanın beslenme şekline hastalığın süreci ve hastanın durumu başta olmak üzere ‘Medikal Beslenme Algoritması’ ile karar verilir.

Hasta Gastrointestinal sistem çalışır durumda ve yutabiliyor ise=> Oral Enteral yolla beslenme desteklenir.

Yutma riskli durumda ise veya hasta yutamıyor ise=> Tüple Enteral beslenme planlanır.

Hasta dört haftadan az süre ile tüple enteral beslenecek ise=> Nazal yolla beslenme planlanır, dört haftadan uzun süreli beslenme öngörülüyor ve GIS’ in durumuna göre PEG, PEG-J, PEJ veya jejunostomi planlanır.

Silikonlu nazogastrik tüpler iki ayda bir, silikonsuz tüplerin ise on beş günde bir değiştirilmesi önerilir. PEG değişiminde dikkatli ve düzenli kullanım, malzeme kalitesi ve dayanıklılığı dikkate alınarak sık değişimine gerek yoktur. Temiz kullanımda uzun yıllar kullanılabilir.

Nazogastrik tüpten yemek verilmesi kesinlikle tavsiye edilmez. PEG’ e küçük çapta olduğu için tıkanma riski çok yüksektir.

PEG’ den yemek verilmesi de mutfak yollu bulaş ve tıkanma riski sebebi ile tavsiye edilmez. Mutfak yollu bulaş iyi denetlendiği taktirde ve verilecek olan gıda çok iyi blenderize edilmesi koşulu ile verilebilir. Öncesinde ve sonrasında tazyikli su kullanılması tüpün tıkanmaması ve bulaş riskini düşürmesi açısından oldukça önemlidir.